9/8/09

Paranigma

A area cae paseniño pero sen deterse mentres esta habitación vai ficando sen ar.
A auga dáme polos pés e xa non podo respirar, dixo a palpitación desesperada facendo cola no paro, xusto cando o volante esquivaba un sinal de obra recentemente inaugurada.

Os cascos manchados de sangue de carneiro son para febles.

A neurona extinta busca algo máis
que meterse porque a razón non lle cobre o mono, e
cando o mono evoluciona nace o home inútil e
baleiro que carece da forza para rachar o
mundo.
"Qué desfachatez",
se todo o mundo sabe
como quitar as manchas de petróleo dos ollos chorosos que buscan
consolo en máquinas expendedoras de
soños á carta.

- Oíches? O camión do lixo veu buscar o cadaleito e seica unha señora protestou.
- Nunca chove a gusto de todos.

No hay comentarios:

Seguidores