Las chicas son guerreras

Ou iso parece. É curioso que estea a converter o meu blog nun auténtico baluarte feminista ou, mellor dito, defensor da muller. Que traio desta volta? A primeira ministra de Defensa. Curioso, non?

Evidentemente, nós non o recordaremos, pero non foi ata 1988 cando entrou a primeira muller nas Forzas Armadas, data demasiado próxima, se supoñemos que esa igualdade debía vir xa dende o establecemento da democracia. As mulleres tomaran parte na defensa da República no seu momento, pero esa foi a España perdedora, e aquelas loitadoras fican agora como nota a pé de páxina na historia. Porén, a paridade chegou (afortunadamente, acaba facéndoo, antes ou despois), e hoxe, vinte anos máis tarde, a persoa máis poderosa da maquinaria militar española é unha muller.

A devandita dama chámase Carme Chacón, e por se o feito de non pertencer á metade menos evolucionada da humanidade non doe o suficiente nos sectores máis retrógrados do panorama político, cabe destacar que é catalá (¡separatista!) e está embarazada (¡que se vuelva a cuidar la casa!).

Non sei exactamente o que pode esperar esta muller dos seus adversarios, pero o que é seguro é que pronto veremos as marchas militares pasar por diante dunha muller, a muller que controla os fíos do exército. Quizais moitos non o perciban, pero a min paréceme todo un novo fito na historia das mulleres españolas. Como, por certo, temo que tamén o será Esperanza Aguirre dentro de catro anos. Pero para iso, e para a sociedade en xeral, aínda que queda moito por andar.

Silvio Berlusconi acha o segredo da beleza feminina

Sempre tan profundo, Berlusconi. Sempre tan doce e educado. Así é este defensor das mulleres e da súa dignidade. El, clarividente, acaba de descubrir cal é a función das políticas: alén de gobernar, o que buscan é pasearse polos corredores de congresos e ministerios. Por iso, nun intelixente e impecable golpe de efecto, chama ás urnas pedindo o voto para o seu partido cun argumento abafante: as mulleres da dereita son máis guapas. Gustaríame felicitar a este home por tal descubrimento. É por todos coñecido que mulleres como Esperanza Aguirre ou Angela Merkel destacan non polas súas actuacións ao mando dos gobernos que dirixen, senón pola súa indiscutible beleza.

Chegados a este punto, homes do mundo, deixade que as mulleres fermosas nos dirixan. Deixade que esa muller obxecto, bandeira do recalcitrante machismo, non se peche ás rexeitadas revistas porno e pase ás portadas dos diarios máis serios. É o que Berlusconi ofrece aos italianos, é o seu argumento á hora de votar: se os de esquerdas non saben nin escoller a unha muller fermosa, como vai poder dirixir un país?

Despois aínda non sorprendemos de que haxa homes que maten ás súas mulleres, se alguén coma este individuo pode chegar a dirixir un Estado europeo como é o italiano. Pero, con todo...estupefacto me hallo.